-
1 ruina
* * *f.1. (= stan zniszczenia, upadku) decay, ruin, disrepair; doprowadzić kogoś do ruiny lead to sb's ruin, ruin sb, bring sb to ruin; doprowadzić coś do ruiny bring sth to ruin; popaść w ruinę fall into ruin l. disrepair, decay; chylący się ku ruinie run-down, tumble-down.2. (= coś zniszczonego) ruin; ruina człowieka przen. a wreck of a person.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ruina
-
2 ruin|a
Ⅰ f 1. (zdewastowany budynek) ruin- dom był kompletną ruiną the house was a complete ruin2. (stan upadku, dewastacji) ruin- ruina gospodarki economic ruin- leżeć w ruinie [kraj, miasto, budynek] to be in ruins a. a state of ruin- popaść w ruinę [budynek] to fall into ruin- firmie grozi ruina the company is on the brink of (financial) ruin- doprowadzić przedsiębiorstwo/swoje zdrowie do ruiny to ruin a company/one’s health3. przen. (wycieńczony człowiek) wreck- ruina człowieka a wreck of a man- ruina siebie samego a wreck of his/her former selfⅡ ruiny plt ruins- ruiny średniowiecznego zamku the ruins of a medieval castleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ruin|a
См. также в других словарях:
ruina — ż IV, CMs. ruinanie; lm D. ruin 1. zwykle blm «stan upadku, zniszczenia, krach majątkowy, finansowy» Ruina gospodarcza, finansowa, majątkowa. Doprowadzić zdrowie do ruiny. Miasto, budynek w ruinie. Komuś, czemuś, np. przedsiębiorstwu, grozi ruina … Słownik języka polskiego
ruina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ruinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś zniszczonego, rozpadającego się, zdewastowanego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszkanie zastępcze okazało się ruiną. Tej ruiny nie warto… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
